Het is vandaag dinsdag 16 augustus en vandaag ben ik, Wyke, aan de beurt om een stukje te schrijven. Ik zit op een soort van veranda met een golfplaten dakje. Op de achtergrond hoor ik een groep Ghanezen zingen, het lijkt op een kerkdienst maar ik weet het niet zeker. Om mij heen zitten mijn teamgenoten nog met elkaar te kletsen en genieten van een koude cola, die ze bij de bar hebben gekocht voor 0,80 Cedi (ongeveer 40 eurocent). We hebben vanmorgen om 7 uur met elkaar ontbeten op dezelfde veranda als waar ik nu zit. Om 8 uur stond Joseph, onze buschauffeur, klaar om ons naar het Compassion-project te brengen. Het is ongeveer een kwartiertje rijden naar het project. We zijn heel welkom ontvangen!
De bouwers zijn gelijk doorgelopen naar de plaats waar ze de lokalen gaan bouwen. Dat is een bijzondere tocht van ongeveer 10 minuten. Je loopt langs kleine huisjes waar mensen met hout een vuurtje stoken en waar de lakens her en der hangen om te drogen. Je ziet moeders met hun kindjes op de rug de was doen. Je loopt door de maïs- en graanveldjes en af en toe duikt er een kip, geit of gekko op. Het leuke aan dit tochtje is dat je op deze manier echt ziet hoe Ghanezen leven.
Bij de school waar het Compassion-project is zijn de kinderen onderverdeeld in groepjes om te breien, borduren, haken, naaien, houtzagen of te sporten. Halverwege de ochtend werden de kinderen bij elkaar geroepen voor het ontbijt. Dit houdt in dat alle kinderen naar een lokaal gaan en daar in de rij staan met een beker om deze gevuld te krijgen met een soort chocolademelk, vervolgens lopen ze door en krijgen ze een broodje die iemand uit een grote wasmand uitdeelt. De kinderen gaan dan allemaal in hun eigen lokaal zitten en wachten tot iedereen eten heeft en de meester of juf aangeeft dat ze mogen beginnen eten.
Na het eten zijn de kinderen verder gegaan met de activiteiten en hebben ze samen gezongen en een Bijbelverhaal gehoord. Toen de activiteiten afgeopen waren zijn de kinderen gaan dansen en voetballen. Het dansen, door Suzanne en mij, gebeurde met een kleine cd-speler en de kinderen zongen allemaal goed met de muziek mee zonder dat ze het liedje kenden, maar daardoor konden ze allemaal goed horen waar ze op aan het dansen waren. We hebben na het dansen tegelijk met de kinderen jollof-rijst gegeten. De planning was om om 12.30u het middageten te nuttigen, maar dat werd – zoals dat hier in Ghana kan – om 14.30u. De kinderen krijgen bij Compassion altijd een ontbijt en een warme maaltijd. Wat ons allemaal opviel, was dat de kinderen heel gehoorzaam zijn en makkelijk te sturen zijn. Alle kinderwerkers en kinderen hebben een hele leuke dag gehad!
Bij de bouw is het ook al heel mooi opgeschoten! Op de palen die gister gezet zijn, is vandaag de kapconstructie gezet. Een deel van de aluminium golfplaten is al als dak geplaatst. De dakbedekking is ook lopend door de rimboe gebracht, net als al het houtwerk en de andere materialen. De bouwers hebben zelf een steiger en ladder gemaakt, omdat deze niet te krijgen zijn of wel heel veel werk is om op de plaats van bestemming te krijgen. Het is een open stuk tussen de palmbomen en de bananenbomen waar de bouwers de lokalen neerzetten. Doordat het een open stuk land is, is het dus ook heel warm en moeten vooral de bouwers er goed om denken dat ze zich goed insmeren en voldoende drinken.
We hebben vandaag verse ananas en kokosnoten gekregen, wat ik daar wel even bij moet vertellen is dat de Ghanezen deze kokosnoten zelf voor ons uit de boom hebben gehaald door in de bomen van 15-20 meter hoogte te klimmen. Rond 18u zijn we weer richting onze accommodatie gegaan, waar iedereen zich even kon opfrissen voor de broodmaaltijd. We halen ons water om ons op te frissen met emmers uit een ton en nemen deze emmers mee naar onze kamers. Dit water is alleen bedoeld voor het wassen en het doorspoelen van het toilet.
’s Avonds hebben we meestal een korte evaluatie, waarin we in groepjes met elkaar bespreken hoe we de dag hebben ervaren. Straks kruip ik lekker met mijn moeder (nadat ik het kamertje heb gecheckt op enge beestjes) in één bed en morgenochtend zal mijn wekker om 6.15u gaan, zodat ik om 6.45u op tijd bij het klaarzetten van de ontbijttafels kan helpen.
Ooooh, wat ik nu net hoor… is dat het stromend water het vanavond is gaan doen, veel teamgenootjes zijn nu aan het controleren of het water ook echt stroomt op hun kamer.
Ik hoop dat ik jullie een beetje een beeld heb kunnen geven van hoe het ons vergaat!