Zondagochtend ging voor de laatste keer de Afrikaanse wekker, al bij velen om 6.00u. Deze keer gingen we bij het project naar de kerk. Bij aankomst waren ze druk aan het bidden en dit met iedereen tegelijk door elkaar heen; indrukwekkend. Hierna begonnen ze met het zingen van swingende liedjes. De preek was luid en duidelijk, echter alsnog niet verstaanbaar (ook doordat de meesten van ons niet zoveel Frans begrepen). Natuurlijk zijn we in onze nieuwe jurken, die we cadeau gekregen hadden, naar de kerk geweest. Na de laatste foto’s en bedankjes was het dan echt tijd om afscheid te nemen van het project. We hebben hier een fantastische tijd gehad met fantastische mensen!
Eenmaal terug bij het hotel hebben we met zijn allen nog snel een duik genomen en de nodige laatste tanlines gecreëerd voor vertrek. Na nog een Hollandse maaltijd (aardappelpuree met een sausje) hebben we de koffers ingepakt die bovenop het busje gingen. Tijdens onze laatste rit in het busje richting het vliegveld hebben we de chauffeur voor de laatste keer een prachtig concert gegeven van ‘Stel mijn vertrouwen op de heer mijn God’ in canon tot aan onze top hit ‘Stupid’ (werd erg gewaardeerd). Na nog meer bedankjes hebben we onze koffers weer ingeleverd voor de reis naar Duitsland. Voor Pieter en Inez op hoop van zegen dat ze niet nog eens afscheid moesten nemen voor langer. Na weer een smakelijke maaltijd in het vliegtuig (en deze keer geen gemiste ijsjes) kwamen we weer aan in Parijs. Deze keer hoefden we niet al te lang te wachten voor het volgende vliegtuig. Deze overstaptijd bleek echter ook te snel voor bepaalde koffers… Toen we na een uurtje in Duitsland aankwamen en we onze koffers op wilden halen kwamen we erachter dat Air France het weer gepresteerd heeft om Inez haar koffer voor de 2e keer kwijt te raken. Inmiddels is er gelukkig al wel bericht dat de koffer gevonden is. Toen begonnen we aan het laatste traject van de reis en na een pitstop bij de McD kwamen we weer heelhuids aan in Oenkerk. Hier werden we opgewacht door familie en vrienden. Onder het genot van een bakje koffie en een stukje oranje koek (die er wel in ging!) hebben we alvast een paar verhalen gedeeld van de reis. Na afscheid te hebben genomen van elkaar, zijn we allemaal ons bedje in gedoken.
Ontzettend bedankt voor het volgen van onze reis en de geweldige reacties. We hebben daar erg van genoten iedere dag weer: merci beaucoup!
Groetjes uit Oenkerk
PS: Nanda, Reüel en kinderen vlogen vandaag ook terug. Met vertraging en óók een missende koffer, zijn ze weer onderweg naar huis.