Woensdag 27 juli
Om 8.30u ‘s ochtends kwam de bus ons weer ophalen om naar het project te gaan. De kinderen van de “Help Feed the Children Foundation” zaten al in de bus op ons te wachten. Dat werd dus weer een lekkere volle bus, maar wel erg gezellig. Onderweg gaan de kinderen altijd erg hard zingen.
Vandaag hebben wij (kinderwerkteam 1) het Bijbelverhaal over het verloren schaap aan de kinderen verteld. Daarna mochten ze een doolhoftekening doorlopen, waarbij ze de weg van de herder naar het schaap moesten vinden en mochten ze een schaap op een groot vel papier inkleuren.
Het was een leuke dag, maar bij de laatste groep was het even lastig. Waarschijnlijk waren de kinderen moe, dus ze konden hun aandacht er niet goed bij houden en ze liepen ook de school in waarin door de bouwers hard gewerkt. We zijn toen touwtje gaan springen en hebben daarna wat liedjes met de kinderen gezongen. Als we liedjes gaan zingen is hun aandacht er gelukkig gelijk weer bij.
Donderdag 28 juli
’s Ochtends voordat we opgehaald zouden worden, moesten we onze koffers in een kamer zetten omdat we ’s middags naar een ander hotel zouden gaan. De bus kwam iets later omdat er iets stuk was aan de bus. Alle kinderen van de “Help Feed the Children Foundation” zaten alweer in de bus. Toen we bij het weeshuis aankwamen, werden de kinderen gelijk in drie groepen verdeeld toen ze uit de bus kwamen. Elke groep had een eigen kleur. We zijn gelijk begonnen, omdat we vandaag maar een korte dag hadden.
Op één van de plekken waar wij wilden gaan zitten werd al gewerkt, dus hebben we de twee kinderwerkteams samengevoegd. We hadden nu een flinke grote groep kinderen. De juffen van de school bleven er ook bij, dat was wel fijn, want de kinderen luisteren goed naar hen. We zijn begonnen met het zingen van een paar liedjes en gebed. Daarna heeft Marnick het Bijbelverhaal van het ontstaan van de wereld voor gelezen. Daarna lieten Tirsa (vd B.) en Loïs knuffeltjes zien en mochten de kinderen raden wat voor dieren dit waren en wat voor geluid ze maken. Hierna hadden we weer een liedje en een tekening. Na de tekening hebben we ‘slingertikkertje’ gespeeld, ‘shake it, shake it’ (een Ghanees dansspelletje dat wij van hen hebben geleerd) en hebben we de kinderen ‘Annemaria koekoek’ geleerd, dat ging allemaal goed.
We moesten op tijd weer terug naar het weeshuis. Daar hebben we met de kinderen warm gegeten. We gingen na het eten terug naar het hotel, zodat iedereen nog even kon douchen/opfrissen voordat we +/-5 uur in de bus moesten zitten voor een ontspannen weekend. Toen we bij ons hotel aankwamen en we de kinderen wilden uitzwaaien, deed de bus het niet meer. De kinderen zijn toen bij ons op het pleintje van het hotel gaan zitten en we konden dus pas later weg dan gepland.
De reis verliep zonder problemen, er werd ook volop gezongen. Om 20.45u kwamen we aan bij Matvin Hotel. Het hotel zag er weer goed uit en we konden zelfs warm douchen. Wat iets minder fijn was, was dat de mensen in het hotel een programma over geesten aan het kijken waren op tv. Hier hebben we gelijk voor gebeden. ’s Nachts rond 4 uur waren veel mensen wakker geworden door de gebedsoproep vanuit een moskee in de omgeving.
Vrijdag 29 juli
Vrijdagochtend werden we wakker in ons 3e hotel. Iedereen was aanwezig bij het ontbijt, maar de bediening was waarschijnlijk geen 54 gasten tegelijk gewend. Het duurde erg lang voordat iedereen een bord met omelet, witte bonen in tomatensaus en 4 stukken toast had gekregen. Daarbij kregen we ook nog een bord met een soort pap geserveerd.
Na het ontbijt hadden we een busrit van een uur voordat we bij de Wli Waterfalls aankwamen. Voordat we de waterval zelf hadden bereikt moesten we eerst nog een tocht afleggen door het regenwoud. De weg omhoog werd steeds vochtiger en werden de riviertjes breder en krachtiger. Het was net als in een spannende film, het wordt steeds opwindender en je wilt weten hoe de watervallen eruit zien. Uiteindelijk aangekomen bij de waterval was het enorm indrukwekkend. Zoveel watergeweld!
De shirts gingen uit en in zwemkleding gingen we het water in. Eenmaal in het water was er een stevige wind — afkomstig van de waterval. De kracht ervan is zo onbeschrijfelijk! Velen van ons waren onder de indruk van Gods schepping, dit kan geen toeval zijn! We hebben enkele uren mogen genieten van de waterval en alles er omheen. Ik ben erachter gekomen dat je door zo’n reis zoveel bevestiging krijgt dat God bestaat. Door de mensen om je heen (het team), de kinderen in het weeshuis en de geweldige natuur!
Na dit avontuur vertrokken we weer richting het hotel in Hohoe. Het zonnetje scheen en we genoten van een prachtige dag in Ghana. Die avond werden we opgebouwd en bemoedigd door Evert. De samenkomst was tegelijkertijd een evaluatie op de afgelopen dagen in dit geweldige land. De rest van de avond mochten we zelf invullen. Veel van ons hebben fijne gesprekken met elkaar gehad en dit was weer een bevestiging dat we samen erg dicht bij elkaar staan en enorm hecht zijn. Niet omdat wij zo geweldig zijn, maar omdat wij door God erg dicht bij elkaar kunnen komen. Hij is de motor in dit team en dat komt erg duidelijk naar voren.