Hello at home,
Er is een tweede dag van het project hier in Prampram voorbij. De tijd gaat nu wel erg snel; nog maar drie nachten slapen en dan gaan we alweer naar huis.
Bij het project hebben we het over zonde gehad en over hoe je in de hemel komt. Het eten bij het project was goed te eten: aardappel op z’n Ghanees, ei en tomatensaus met wat groenten erdoor. Bij de bouw zijn ze begonnen met het metselen van de muren voor de klaslokalen. Ze werken hard om maandag zo ver mogelijk te komen.
Het project waar we helpen is een project van Compassion. Dat is een wereldwijde Christelijke organisatie die het onder andere mogelijk maakt om de armste kinderen te sponsoren. Cynthia en ik gaan samen een kindje sponsoren en vandaag hebben we voor het eerst ons sponsorkindje ontmoet en ook gezien waar ze leeft en woont. Indrukwekkend om te zien hoe mensen kunnen leven en hoe ontzettend luxe wij het thuis hebben. Ze leeft een kamer van 3 bij 5 meter en ze eten samen met alle buren. “Douchen” doen ze vanuit een tonnetje en ze hebben eigenlijk niks echt voor zichzelf.
Bij het avondeten hadden we brood en noodles en daarna hadden we een heerlijk kampvuur – compleet met veel gekkigheid en gezelligheid. We zongen met z’n allen liederen, sommigen lazen een stukje voor en we gaven elkaar cadeaus die we voor elkaar gekocht hadden op de souvenirsmarkt. Dolf had een olifant voor mij gekocht en dacht daarbij dat ik sterk en gevoelig ben. Ook deden we met z’n zevenen bij het kampvuur een leuk stukje (“If I was not on the podium stage” ). De ander moest er maar om denken dat ze niet geraakt werd 😉
Nu doe ik me fuuuut (soort raam, maar ik weet er geen naam voor) dicht en ga lekker slapen!
Liefs Astrid
PS: We hopen woensdagnacht rond 0.00u aan te komen bij de Bethel.
PS2: Mama, staat er donderdag bloemkool op tafel? Sinds ik een soort bloemkool rook op het strand, heb ik er constant zin in!
PS3: Ik mis jullie thuis, love you!
