Aangezien het zaterdag – weekend – is, mochten we uitslapen en stonden we allemaal pás om 8.00 uur weer gereed voor het ontbijt. Hier werden we verwend met geroosterde broodjes, gebakken eieren, jam, ananas en… toen was de keus al op. Maar gelukkig hadden we nog Marjolein haar ‘Fred en Ed’ en de bij het tankstation gekochte crackers. Nadat onze buikjes gevuld waren, zijn we met de bus vertrokken naar Kakum National Park: de touwbruggen.
Daar aangekomen gingen we de steile berg omhoog. Hier kennen ze niet de mooie Nederlandse wandelpaden en iedereen was buiten adem toen we eenmaal boven aankwamen. Hier gingen we vanuit de boshut 7 touwbruggen trotseren, op hoogtes van maximaal 40 meter. Dit ging springend, lopend, kruipend en voetje voor voetje. Hier bleek maar weer dat vrouwen het sterkere geslacht zijn, en we namen dan ook de jongens op sleeptouw. Overigens moeten we wel melden dat geen één van ons de kortere route van 3 touwbruggen heeft genomen. Tijdens de wandeltocht naar beneden dacht Bas Tarzan te zijn door te slingeren aan een liaan. Onze conclusie is dat hij onze beste look-a-like is voor Tarzan. Na een verfrissende regenbui – die alle angstzweet van sommigen afspoelde – liepen we weer richting de bus.
Eenmaal weer bij het hotel aangekomen was het tijd om de krokodillen te spotten. Ja ja, jullie geloven het vast niet, maar rondom de huisjes en het restaurant leven zo’n 40 – 70 krokodillen in het water. Krokodillen houden, net als ons, ook van het zonnetje, maar die kwam helaas niet tevoorschijn vandaag, waardoor de krokodillen niet het water uit kwamen. Wel hebben we zeker 7 grote krokodillen kunnen spotten om mee op de foto te gaan. Daarna was het tijd voor een overheeeeeerlijke lunch van onze Ghanees-Nederlandse kok, namelijk een bord patat (helaas zonder kroket of frikandel, maar je hoort ons niet klagen hoor ;-)). Hierna was het tijd voor ons favoriete onderdeel van de dag; namelijk de reacties lezen op de reisverslagen! Dat vinden we nog steeds super leuk!
Nog steeds was het zonnetje niet doorgebroken, maar ja op de planning stond voor vanmiddag nou eenmaal relaxen aan het zwembad, dus dan doen we dat natuurlijk. Toen het na een uur weer begon te regenen zijn we daar toch maar van afgeweken. Om de middag leuk in te vullen zijn we met het grootste gedeelte van de groep naar de struisvogelboerderij gegaan. Meters kunnen ze hier niet goed inschatten: wat op 200m afstand zou zitten, was maar een kilometer of 3. Na flink onderhandeld te hebben mochten we voor omgerekend € 1,25 naar binnen. Ja ja, we blijven toch echte Hollanders. Op de boerderij waren wel geteld 6 struisvogels in een soort van paardenbak. De dames namen uiteraard het voortouw en gaven de struisvogels wat te eten. Tja, goed voorbeeld doet volgen, waardoor de heren het dus ook aandurfden. Na 1456 foto’s verder werd dit ook door onze eigen Marjolein van Tellingen gefotografeerd. We hebben nog genoeg foto’s voor jullie bewaard voor wanneer we weer terug zijn.
Na deze struisvogel-fotoshoot zijn we weer terug gegaan naar ons krokodillenhotel, waar het avondeten weer voor ons klaarstond. Een prima prutje, de één noemt het spaghetti en de ander vindt dat het noodles zijn. Wat het ook was: het smaakte prima. Dirk heeft gelukkig z’n eigen sultana’s en heeft ook heerlijk gegeten. Na het eten was het tijd om dit verslag te schrijven (opeens zonder stroom, wat zeer normaal is) en hierna volgt er nog een Bijbelstudie en staat het spel ‘Wie ben ik?’ op het programma.
Groetjes van de twee leukste meiden die mee zijn,
J & J
PS: Of we altijd de waarheid in ons verslag hebben verteld, voor wat betreft de jongens, laten we in het midden 😛
