Na een relaxte dag hebben we vandaag, 21 augustus, een actief programma. Om 6.30u zitten we al aan het ontbijt en om 8 uur al in de kerk. Ook nu is de dienst weer een bijzonder gebeuren met veel muziek en zang. Onze voorganger, Willem, krijgt een ereplaats en zit de hele dienst op het podium waar hij mooi past met zijn nieuwe Ghanese shirt. Als groep zingen we ook twee liederen en doen de groeten van de Open Thuis-gemeente. Een aantal van ons is niet bij de dienst, maar naar het ziekenhuis omdat Suzanne de dag ervoor opgenomen is met hoge koorts. Gelukkig gaat het nu wat beter met haar, al is het nog niet bekend wat ze heeft.
Na de dienst en een frisdrank vervolgen we onze reis naar Elmina Castle. Hier vertelt onze gids het indringende verhaal van de slavenhandel die van hieruit plaatsvond door de Nederlanders. Diep triest dat wij zo met de Afrikaanse mensen zijn omgegaan en ons meester voelden over hen. Het raakt je als je de kerkers ziet waar mannen en vrouwen met een grote groep bijeen waren zonder enige voorzieningen, velen vonden de dood voor ze verscheept werden. De anderen waren zo zwak dat ze niet in opstand konden komen.
Het kasteel staat vlakbij de oceaan en het is machtig de kracht van de branding te zien en te horen.
We stappen weer in en rijden terug naar ons hotel waar we van een heerlijke sandwich en ‘yam patat’ genieten en van een moment van rust. Dit is echter van korte duur, want we gaan op pad naar Kakum National Park. We worden meegenomen door gids Ben en moeten eerst een hele klim maken om bij de toppen van de bomen te komen. Tussendoor krijgen we uitleg over de meest bijzondere bomen.
Dan begint het avontuur: we gaan op een hoogte van 40 meter lopen over touwbruggen die van boom tot boom hangen. Magnifiek om in een tropisch woud te zijn en dit van zo’n hoogte te bekijken. De touwbruggen wiebelen flink, maar we durven dit wel aan. Zo lopen we over 7 touwbruggen met een totale lengte van 350 meter, de langste brug is 60 meter. Ondertussen worden mooie foto’s geschoten. Wat een ervaring om dit mee te maken en zo op een unieke manier iets te beleven van de natuur van Ghana.
Met Suzanne gaat het redelijk goed, maar ze moet nog wel een nachtje in het ziekenhuis blijven. We vertrouwen er op dat ze morgenochtend dan gewoon met de bus mee terug naar Accra kan gaan.
Al met al was het een indrukwekkende dag!