Hallo allemaal,
Het reisverslagje van Zondag 19 augustus. Vandaag konden we uitslapen: de wekker ging om 6.45u in plaats van 6.30u.
Gezina was meteen klaar wakker, omdat bij het openen van hun bruidssuite, Gerko voor haar neus stond en dat zag ze niet aankomen. Uitgeslapen (!!!) hebben wij ons heerlijke ontbijt genuttigd bij het hotel, waarna we Nanda, Reüel en de kids opgehaald hebben en door zijn gereden naar de International Church of Ouagadougou (oftewel ICO).
Aanvang van de dienst was om 9.00u, die begon met een half uur lang swingend liederen zingen onder enthousiaste begeleiding van de huisband. Ze zouden moeiteloos door de voorronden van Burkina Faso Gods Talent komen. Na een paar gebeden en een paar liedjes van het koor, was het de beurt aan 2 dames die een prachtige gospel zongen (waarvan de uitvoering iets minder was naar onze maatstaven).
Daarna was het de beurt aan de voorganger van de kerk, die in zijn vurig betoog vertelde over Matheüs 22:34-37. Hierna mochten wij ons voorstellen en zeggen waar we vandaan kwamen, waarna we onze dans opvoerden (die we geleerd hebben om tijdens het kinderwerk te doen), wat eigenlijk best wel goed ging.
Daarna hebben we aan de gemeente gevraagd of ze mee wilden doen; prachtig! De hele kerk (van 4 tot ruim in de 70 jaar) swingden op ons favoriete dansnummer “Every move I Make” (Na, na, na na na na na).
Na de preek was er een meisje die solo “You raise me up” zong, een echt kippenvel moment. Na ongeveer 2 uur – we stonden inmiddels voor de zegen – was daar redelijk plotseling een gast voorganger uit de Verenigde Staten, die een preek had van bijna een uur, waardoor de kerkdienst al met al bijna 3 uur duurde. Persoonlijk vond ik de eerste 2 uur inspirerend, swingend en opwekkend maar was het laatste deel eigenlijk net een beetje te veel.
Dus mocht u, binnen de PGT, ons de komende weken missen, dan moet u maar zo rekenen, we hebben hier inmiddels wat overuren opgebouwd. Bij de P.S. onderaan het reis verslag staat nog een kleine aanvulling van deze dienst.
Na tientallen bemoedigende handdrukken en bedankjes (voor onze bijdrage) in ontvangst te hebben genomen na de dienst, werden we door de kerkenraad nog gevraagd om een kleine toelichting te geven van het werk waar wij hier mee bezig zijn.
Vanuit de kerk zijn we richting de krokodillen gereden, op ongeveer een uurtje rijden van Ouagadougou. Dit was de eerste keer dat we buiten de hoofdstad kwamen, we zagen een prachtig maar ook erg armoedig land, waar de mensen wonen in “huisjes” van ongeveer 10 vierkante meter wonen. Ergens in de binnenlanden van Burkina Faso lag onze bestemming.
Nanda trakteerde ons eerst op een patat maaltijd, die na de lange kerkdienst geweldig smaakte. Daarna kregen we een rondleiding over de krokodillen boerderij, waar ongeveer 200 krokodillen verbleven. We hebben een gedeelte rond het meer gelopen en vele krokodillen, klein en groot, gezien. Ook mochten we op een krokodil zitten en konden er foto’s gemaakt worden, wat bijna iedereen wel graag wilde.
Na ongeveer 2 uur zijn we, wederom door het prachtige landschap, terug gegaan naar het hotel, waar we nog lekker een frisse duik konden nemen in het zwembad. Het avondeten bestond uit heerlijke pizza’s die erin gingen als… echt heerlijk! Voor één van de moeders de geruststellende mededeling dat haar zoon/dochter bijna een hele pizza Hawaï naar binnengewerkt heeft!
Daarna nog even lekker spelletjes gedaan, Halli Galli, Uno, kakkerlakken en 30 seconds. Bij dit laatste spel is het de bedoeling dat je 5 woorden in 30 seconden omschrijft, wat de anderen dan moeten raden. Nu is het al moeilijk om 4 goede antwoordden te omschrijven, wat ons uiteindelijk wel lukte maar er was één iemand (een niet nader te benoemen persoon) die dit maar liefst 2 x lukte, een puike prestatie waarvoor alle lof.
Als ik dit typ, is het precies een week geleden dat we op het vliegveld van Burkina Faso aankwamen, een korte samenvatting van het geheel:
- we hebben ongeveer 144 stokbroden met beleg weggewerkt;
- we hebben ongeveer 60 kinderen een prachtige week bezorgd met knutselwerkjes, verhalen, zang en dans;
- we hebben deze kinderen, door uw bijdrage, allemaal 5x een redelijk gezonde warme maaltijd kunnen geven;
- we hebben met zijn twaalven (en Nanda en Reüel en kids) een prachtige groep, waar de ouders “tige grutsk“ op mogen zijn;
- we hebben met zijn allen keihard gewerkt waardoor er — mede door een paar plaatselijke timmerlieden — inmiddels een half klaslokaal staat, terwijl de temperatuur, in de brandende zon oploopt tot ver boven de 30 graden;
- we hebben met zijn allen ontzettend veel plezier, ondanks dat we soms erg moe zijn (combinatie van hard werken, drukke kinderen, oplopende temperatuur, andere omgeving en vele indrukken die dit land met zich meebrengt);
- we zingen met zijn allen, heeeeel veeeeel (christelijke) liedjes in de bus als we naar huis gaan, iets wat ook goed is voor de goede stemming.
Ok, nog korter samengevat: it gjit goed mei us, wy hâlde it nog wol een wieke fol.
Groetnis van mij ut een prachtig Burkina Faso!
PS: tijdens de kerkdienst werd Pieter, the ‘elderly man’, uitgenodigd om een gebed te doen in de internationale kerk. Dus Pieter sprong een gat in de lucht (not). Maar deze stoere oude man ging toch naar voren en heeft — in het Fries — een gebed gedaan. In het gebed dankte hij voor de mooie kerkdienst en dan vooral de eerste twee uren, omdat het uur daarna nogal lang duurde. Dit leverde natuurlijk veel hilariteit op bij de groep. Na dit gebed werd Pieter omhelst door vele kerkgangers en overweegt hij een studie theologie; wij zeggen zeker doen!
