Wauw, wat was vandaag een bijzondere dag! Het was de derde en laatste dag dat we de ‘Hope for Kids’-training gaven aan de kinderen in Cape Coast. Bij het ontbijt kregen we heerlijke watermeloen en sinaasappel en na het ontbijt vertrokken we naar het project. Inmiddels is iedereen al redelijk gewend aan de gang van zaken en konden we snel van start gaan. ’s Ochtends hebben we de laatste hoofdstukken behandeld en alle liedjes nog eens gezongen. Vooral ‘baby shark’ en ‘skiing in the snow’ waren favoriet. Ook hebben we de laatste werkjes met de kinderen gemaakt. De kinderen mochten allemaal een kroon maken met de tekst ‘Jesus is king’ er op, en die hebben de meesten de rest van de dag de hele tijd gedragen. Tussen de lessen door gingen we sport en spel met de kinderen doen. De kinderen hier zijn ontzettend sportief en deden actief mee met volleybal, fopbal, tikkertje en dansen.
Na de lunch werden er twee grote speakers buiten gezet en hoorde je over het hele schoolplein muziek. Alle kinderen stonden lekker te dansen en er werden veel foto’s gemaakt. Daarna mochten we met z’n allen kijken naar een dans die de kinderen speciaal voor ons hadden voorbereid. Ze hadden allemaal witte zakdoeken vast en het was heel mooi om te zien hoe ritmisch, soepel en muzikaal de kinderen zijn. Nadat de dans was afgelopen wilden de kinderen ons graag leren dansen. We mochten naar het midden komen en twee kleine meisjes deden voor wat we moesten doen. Ze gingen helemaal los en ik voelde me niet meer zo’n soepele danseres. Het was wel ontzettend leuk om te doen. Na het dansen mochten we weer gaan zitten en er stond een speciale verassing voor ons klaar. Het lag onder een theedoek en we waren even bang dat het koeienogen waren. Gelukkig viel het mee en bleken het zelfgemaakte sieraden te zijn. Iedereen kreeg een armband met zijn naam er op en een bijpassende ketting. Echt heel bijzonder!
Na de samenkomst gingen we met z’n allen kijken naar de nieuwe keuken die de mannen hadden gebouwd. Hij was helemaal af en de kokkinnen kregen ook nog een nieuw gasstel als cadeau. Daar waren ze ontzettend blij mee. De voorganger sprak een gebed uit over de nieuwe keuken en daarna werd het lint, dat voor de deur zat, losgemaakt. Vervolgens namen we de kinderen in groepjes mee en mochten ze allemaal een cadeautje van de tafel uitzoeken. We hadden namelijk allerlei cadeautjes uit Nederland meegenomen. Daarna was het echt tijd om afscheid te nemen.
Na de groepsfoto werden we overladen met knuffels en zielige gezichtjes. Dat leverde ook bij ons wel een aantal tranen op. Het was echt moeilijk om afscheid te nemen. In drie dagen hebben we de kinderen echt goed leren kennen en je bouwt ook een band met ze op. Niet alleen de kinderen hebben in deze korte tijd veel geleerd, maar ook wij hebben veel van hen geleerd. ’s Avond hebben we in onze kleine groepjes ook nog gesproken over het project en hoe wij het hebben ervaren. Het is echt bijzonder om te merken hoe zo’n project de levens van de kinderen, maar ook onze levens verandert. Morgen vertrekken we naar de volgende locatie en we zien nu al uit naar het volgende project!
Rosa van der Vijver
