Man man man…. 2 uur in de ochtend en we moeten ons al melden bij de Bethel. Even was er de verleiding om lekker te blijven liggen maar toch is iedereen opgestaan en stond er een grote groep familieleden en vrienden om ons uit te zwaaien bij de Bethel. Mathijs was de winnaar met de meeste vrienden😉. Anderen hadden thuis al afscheid genomen. Om 2:30 vertrok de bus met 15 personen. Anderson stond ons op te wachten op Schiphol en Frank was al vooruit gestuurd als verspieder om Brazilië voor te bereiden op onze komst. De busreis is goed verlopen en nu is het wachten op de eerste vlucht.

De komende 2 weken zullen wij jullie regelmatig op de hoogte houden van alle ontwikkelingen en natuurlijk mogen jullie reacties plaatsen. De deelnemers vinden dat altijd leuk om te lezen. Elke keer zal iemand anders het verslag schrijven.

Bidden jullie met ons mee? We hebben nog een lange reis te gaan maar zijn allemaal vol verwachting.

We keep in touch!

Na een lange reis van 31 uren zijn we aangekomen bij onze plek van bestemming. Wat een reis! Wat waren we blij dat we er waren, even opfrissen en toen op bed, heerlijk! Vanochtend om 11 uur ontbijt en teamtime. We zijn vanmiddag na de lunch met 2 jeeps naar het strand gegaan, wat super mooi! Heerlijk gezwommen en een heerlijk windje. Vanavond staat er pizza op het menu, daarna lekker douchen en maar op bed! Iedereen moet even aan de tijd en het klimaat wennen hier. We hebben geen WiFi in het huis dus zoeken we af en toe eens even iets op zodat we toch kunnen internetten! Fijne avond en tot de volgende update!

Op zondag hebben wij een eigen dienst op het strand met bbq. En dan is iedereen voldoende uitgerust en opgeladen om de komende week flink aan de slag te gaan bij de verschillende projecten.

Vanwege weinig internet zijn wij inmiddels alweer maandag en zijn wij nu onderweg naar het project en de bouwplek. Op zondag hebben wij nog mogen genieten van de zon, oceaan en strand op een plek die je alleen op de bounty reclames ziet. Deze dag was er ook veel teambuilding en een dienst met als thema: onderlinge liefde. Het was goed!

Wist je dat…..

• er af en toe kikkers uit de toiletpot springen en dat er ook al redelijk wat kakkerlakken zijn gesignaleerd?
• de koffer van Evert nog in Lissabon staat?
• Naniene veel praat en huilt in de nacht en daar zelf niets van weet?
• als er internet is het hele netwerk direct plat ligt door die Nederlanders
• sommige deelnemers geboren zijn met de mobiel in hun handen (om overal foto’s van te maken)?

Alweer zo’n indrukwekkende dag gehad! We zijn vandaag weer bij het project geweest, in de ochtend hebben we het programma voorbereid en er zijn een paar (Naniene, Monique, Laura en mathijs) op huis bezoek geweest bij een oude vrouw die twee zonen heeft! Deze twee zonen zijn alcohol verslaafd en ze wordt regelmatig mishandeld door deze jongens! Ze was zo dankbaar dat er een paar van onze groep haar op kwamen zoeken en noemde ze prinsessen en een prins!! Ook hebben we gezien waar de mensen het water vandaan halen als het zuivere water op is! 1 keer in de week krijgen ze van de gemeente namelijk schoon drink water! Dit was ook even heel confronterend! Het water is echt heel smerig maar wordt gebruikt om te douchen, kleren te wassen en als drinkwater. In de middag hebben we kinderen opgehaald voor het programma. Hier hebben we het met de kinderen over de goede herder gehad, dat Hij ons altijd weer opzoekt! Eline heeft dit verhaal samen met Hannie als vertaler aan de kinderen verteld, ze hebben er een leuk werkje bij gemaakt! Ook vinden ze het leuk om even los te lopen en te bewegen dus het liedje hoofd, schouders, knie en teen valt goed in de smaak. Maar ook; I’m skiing in the snow is heel leuk! Een spel met water voor de warmte maar volgens mij was dat meer voor ons zelf want zij hebben daar helemaal geen last van! William en Patricia hadden ons uitgenodigd om bij 1 van hun pizzeria’s te komen eten. Toen Evert op de uitnodiging in ging waren ze helemaal blij! We zijn snel naar huis gegaan om ons even op te frissen en om daarna naar de pizzeria te gaan. De pizza wat niet op was gekomen kregen we mee in bakjes, onderweg hebben we de pizza’s weg gegeven aan mensen op straat. De auto voor ons dacht dat we overvallen werden, maar al snel was het ook hen duidelijk dat we het eten weg gaven! Ze waren zo blij met het eten, bijzonder om te zien! Al met al weer een hele mooie dag!

Dikke kroep fan Eline

PS: Helaas heeft de mobiel van Jan minder mooie ervaring overgehouden van deze reis, R.I.P.

Wist je dat

• Esther mysofonie heeft
• Eline door de kinderen word aangezien als barbie
• Evely het netste hoekje van de kamer heeft
• Otto een verborgen talent heeft: fotograferen en dramaspelen
• Anderson elke avond een workout houdt
• Rebecca heel goed het gaspedaal kan vinden en daardoor dikke kuilen over het hoofd ziet

Expeditie Robin.. euh Araioses!

Lieve lezers,

Na een fantastische eerste week op het project, waar we de afgelopen keren wat over hebben gedeeld met jullie (o.a. kinderwerk, het bouwproject en de huisbezoeken) stond er voor dit weekend een nieuwe uitdaging voor de deur.

Vrijdagochtend vroeg zijn we vertrokken richting een visserseiland. Dit eiland ligt erg afgelegen van de bewoonde wereld. Daarbij was ons verteld dat het een primitief verblijf zou worden, wat voor de nodige zenuwen zorgde onder enkele van ons. Na een bijzonder mooie boottocht kwamen we later op de ochtend aan. Het was een kleine kilometer zwoegen door heet zand met onze bagage. Maar dit werd snel alweer vergeten, doordat we ontzettend vriendelijk en gastvrij werden ontvangen!

Na een paar uurtjes siësta in de hangmat — we moeten ons toch aanpassen aan de cultuur hier 🙂 — zijn we op weg gegaan. We hebben de kinderen uitgenodigd voor de zeskamp die we hebben georganiseerd en de ouders voor de dienst van vrijdagavond. Wat waren we deze dag een eenheid als groep. Ondanks de hitte hier, hebben we ons maximaal in kunnen zetten tijdens de spelletjes. De temperatuur voelde 10 graden kouder aan :). Hartverwarmend was het om de kinderen hier liefde en aandacht te kunnen geven, welke velen thuis niet krijgen. Ook de dienst die we samen met de pastor hier hebben vorm gegeven was bijzonder. God was voelbaar aanwezig. Het is lastig om deze momenten onder woorden te brengen. Maar het feit dat je 7400 km van huis bent en dezelfde God aan het aanbidden bent, ondanks de taalbarrière, dat zorgt toch wel voor kippenvel momentjes. We hebben de mensen hier (en zij ons ook!) mogen bemoedigen en zegenen met liederen, getuigenissen, preek, dramastukjes en kinderwerk.

En toen was het moment daar… er werd krab gegeten, voor sommigen de eerste keer. Waarna we in plaats van een heerlijk matras.. deze nacht in een hangmat (!) mochten doorbrengen. Enkelen van ons hebben op een veranda geslapen, anderen binnen. Wat een avontuur! Voor sommigen betekende dat paar uurtjes minder slaap, maar het was deze belevenis zeker waard!

Zaterdagochtend was het weer vroeg opstaan. We zijn met de boot naar een ander visserseiland vertrokken, onder begeleiding van de pastor. Ook hier mochten we een ontmoetingsmoment organiseren met de kinderen. Tijdens de wandeling naar de kerk mochten we een huis bezoeken waar is gebeden voor een zieke man. Na een Braziliaanse vismaaltijd zijn we weer richting het vaste land vertrokken. De dag werd afgesloten met een kampvuur op het strand en nog een nachtje (lees: vrijwillige keuze) in de hangmat. Zondag begon waar veel mensen van dromen; wakker worden onder de blauwe lucht, met palmbomen en witte strand! Dit werd een dag om weer bij te tanken voor de week die voor ons ligt met weer nieuwe avonturen. Deze zullen jullie lezen in de volgende verslagen! 🙂

Liefs,
Rebecca

Wist je dat…

• Frank zijn rugzak was vergeten, waardoor we een half uur terug moesten varen?
• De eerste giftige slang is gespot? En ratten, enge vissen, dode kaaiman, kakkerlakken en spinnen?
• We pizza’s eten als ontbijt?
• Hannie al bukkend en biddend de politie probeert te ontwijken? En dat dat tot nu toe ook nog is gelukt?

Om half 8 ging de wekker, om 8 uur kwam het ontbijt. Na een half uurtje inteam kwam het dan, iedereen mocht souveniers inslaan voor familie, vrienden & jezelf. Iedereen sprong de Landrovers in, op naar de eerste shopplek. De markt. Maar oi oi oi eerst over de vleesmarkt. Na over dit plein te zijn gelopen wil niemand meer vlees, wat een geur. Daar draaide de maag even raar van om. Na heel wat Havaianas ingeslagen te hebben op naar de grote shoppinghal. We zagen het logo al staan: Subway. Op deze plek hadden we wifi en konden we even met het thuisfront bellen en WhatsApp’en. En nu komt het bijzonderste van de dag… we mochten een leprakolonie bezoeken. Na heel wat enge verhalen en griezelige fotos waren de meesten van onze groep wel aardig gespannen. Maar dat was nergens voor nodig, wat een lieve, enthousiaste en leuke mensen. Een ervaring om niet te vergeten! Eenmaal weer terug snel eten en oefenen voor dramastukken die we gaan opvoeren. De andere helft heeft kleding geschift voor de bazar. Kortom een mooie maar bijzondere dag.

Liefs Esther

Wist je dat…

• Jan behoorlijk agressief is in het verkeer;
• Laura en Monique hun kleding in een koelbox hebben gewassen;
• Anderson insecten in een bakje bewaart en alles vervolgens in Evert zijn bed kiepert;
• Naniene 14 paar slippers heeft ingeslagen;
• Laura haar Rayban-zonnebril helaas een duik heeft gemaakt en niet meer boven is gekomen.

Vandaag begon de dag weer vroeg! De groep begint de Braziliaanse mentaliteit wat over te nemen, en dat houdt in dat we alles op onze tijd doen. Na het ontbijt de spullen gepakt, en op naar het bejaardenhuis! Althans, dat was de bedoeling. Bij de poging om weg te rijden, bleek de accu van de rode landrover leeg te zijn met een lege band, en de groene landrover bleek een lekke band te hebben. Maar dat mocht de pret niet drukken want je mag hier gewoon met een lekke band rijden in Brazilië. Nadat we toch maar even een pitstop bij de garage hadden gemaakt om beide banden te pimpen, op naar het bejaardenhuis. Hier mochten we als groep heen, om de ouderen persoonlijke aandacht te geven. Bij aankomst werden we openlijk ontvangen door verschillende ouderen, en een administratief medewerker die ons rond wilde leiden! Het was een enorm bijzonder bezoek. De radio werd luid aangezet, en de ouderen begonnen met dansen. Wat hebben wij een lol gehad, met als einde de polonaise. Toen we naar het project wilden vertrekken, bleek de accu weer leeg te zijn, maar gelukkig hebben we mannen die er erg veel verstand van hebben, dus we konden zo door!

Helaas bleek dit toch niet helemaal het geval want midden op de weg hoorden we Evert roepen dat de auto het had begeven. Daar stonden we dan, midden op de weg. We zijn de auto uit gesprongen om te duwen. Gelukkig was er een tankstation, waar iedereen een ijsje kon halen 🙂

Na dit alles zijn we uiteindelijk toch bij het project aangekomen, waar het hek op slot bleek te zitten, dus Anderson over het hek en de beheerster gehaald, die ons naar het project heeft gebracht. Hier aangekomen hebben we de spellen voorbereid. Toen kregen we iets schokkends te horen. Er was een vogelspin in het schooltje bij de kinderen. Spider-Man Jan heeft hem dood gemaakt, en verbrand, samen met 2 dode kikkers. Toen was het zover, de kinderen kwamen weer! We hebben weer gedanst, gezongen en gespeeld. De spellen werden georganiseerd door Otto en Esther. En de rest van de groep ging bouwen of kinderwerk doen. Toen de kinderen terug waren naar huis, zijn wij naar een klein fabriekje toe geweest waar meel werd gemaakt. Heel indrukwekkend.

Thuis aangekomen heeft iedereen zich lekker opgefrist, en wat gegeten. Na het eten nog in kleine groepjes uit een gegaan, waar we weer mooie verhalen hebben mogen delen. Toen zijn de drama stukken nog geoefend.

Na deze indrukwekkende, lange dag zijn we vroeg naar bed gegaan. Tot morgen!

Liefs van Naniene 😘

Wist je dat:

• de auto midden op de weg uitviel waardoor menige begon te toeteren? (Monique, Laura, Rebecca, Mathijs, Otto en Hannie zijn de auto uit gesprongen om de auto te duwen, terwijl Naniene het verkeer een beetje rustig probeerde te houden)
• Braziliaanse ouderen lossere heupen hebben dan mensen uit de groep.
• Spider-Man Jan een giftige vogel spin heeft dood gemaakt met een ijzeren pijp.
• Esther de doucheknop van het project heeft gesloopt.
• Anderson in de urine van een bewoner van het bejaardentehuis is gestapt.

Lief dagboek,

We begonnen vandaag iets later dan normaal. Na het eten hadden we een gezamenlijke praisemoment en getuigenissen/levensverhalen van Laura en ondergetekende. Vervolgens reden we naar het beruchte tankstation waar we dit maal niet de auto naartoe hoefden te duwen echter alleen tanken. Na de hobbelrit kwamen we weer bij rancho rustico, waar we die middag ons laatste middag kinderwerk zouden hebben. De bouwers Jan en Andersson ruilden hun bouwochtend voor het eerst in voor een huisbezoek in het dorp. Ook Fenna, Rebbeca en Evert gingen voor het eerst mee. Enige tijd later kwamen zij terug van het hartverscheurende huisbezoek. Zij waren op bezoek geweest bij een jong echtpaar met 2 kinderen. Menigeen kon zich bij terugkomst niet sterk houden en tranen vloeiden. Desalniettemin moest men weer overschakelen om het kinderwerk te presenteren. De kinderen kwamen zoals gewoonlijk weer rennend naar het huisje. Na enkele liederen en een dramastuk over David en Goliath, waarbij ik natuurlijk Goliath moest spelen, Jesper- David, en Evert – Davids schaap, werd Goliath verslagen door een waterballon wat tot hilariteit voor de kinderen zorgden. De kinderen leerden nog een bijbeltekst en gingen uitnodigingen versieren voor hun ouders om hen aanstaande vrijdag uit te nodigen voor de bazaar. Daarna gingen de kinderen spelen o.a. touwtjespringen, met cartoonpoppen spelen, tekenen en annemariakoekkoek werden met volle overtuiging gespeeld. Ondertussen kwamen de bouwers terug. Zij hadden planken neergelegd op het dak. Het was tijd om uitgebreid afscheid te nemen van de kinderen.

Nadat de kinderen waren vertokken hebben de meesten een balspel gespeeld in het zwembad van villa rustico. We werden meegenomen door Patricias familie om bij haar broer te eten.
Zij nodigden ons uit voor de avondmaaltijd om hun gastvrijheid aan te tonen. Dat vinkje werd zeker afgestreept want ongeloofelijk, wat waren ze gastvrij. Vanaf ’s ochtendsvroeg was deze gastvrouw al bezig geweest om ons te kunnen verwennen. Allemaal heerlijke cakjes o.a een missbrazilie cake, werd ons voor geschoteld. Na onze buiken volgetanked te hebben zijn we weer teruggekeerd.
Bij terugkomst hebben een aantal mensen zich nog vermaakt met een watermeloen van 20 kilo. Het zoontje van Pedro (hij woont bij ons in) speelde een zeer ingenieus muziekspel en de ongerouleerde nachtbrakers speelden nog een aantal spelletjes take5. Al met al een dag vol met belevenissen en avonturen.

Groeten vannuit enkele kilometer van de evenaar op het zuidelijkhalfrond, namens de geweldige groep, Mathijs

Wist je dat…

• Monique, Laura en Naniene in een heftig gevecht met Evert het water in getrokken zijn?
• een van de cakes die we ’s avonds hebben gegeten, speciaal gemaakt is voor de miss World winaar de enige uit Brazilië?
• Jesper in 2 weken tijd qua taalgebruik van tiener naar jongere is doorgegroeid (met dank aan Jan)?
• Anderson hoogtevrees heeft?
• het dak van het schooltje er al bijna op ligt?
• de kinderen het erg jammer vinden dat wij weggaan?
• Frank 2 woorden dagelijks roept: “Hannie….. Doekje….” en dat Hannie dan ook luistert?
• alle kinderen op het project een nieuw kledingstuk kregen met dank aan een sponsor van Laura?

Na een paar dagen hard werken en een goede nachtrust, was het weer tijd voor een uitstapje.

Er stond vandaag een prachtige boottocht over de delta van Parnaiba op het programma.

We zijn dwarsdoor het Mangroven gebied gevaren over de rivier die uitmondt in de Atlantische oceaan.

Om 9 uur vertrok de boot vanuit de haven. Eenmaal vertrokken speelde er een gezellig muziekje aan boord en werd er heerlijk vers fruit geserveerd.

De reis begon in smal vaarwater en als je naar links of rechts keek, was er niets anders te zien dan jungle. Er zijn een aantal aapjes gespot en even later zelfs dolfijnen!

Na een tijdje door dit bijzondere stukje natuur te hebben gevaren kwamen we bij de uitmonding van de rivier. Hier was er tijd om lekker over het strand te lopen of even te zwemmen. Een aantal van ons hebben op een quad gereden of zijn op een band achter een jetski aan geracet.

De reis werd weer vervolgd en ondertussen kregen wij een warme maaltijd.

Toen wij de lunch al weer een tijdje achter onze kiezen hadden, kwamen we bij een klein strandje aan. Hier konden wij verse krab openbreken en opeten. Ook hier was er de mogelijkheid om even een frisse duik te nemen.

Na een uur ging de boot weer verder en deze keer terug naar de haven. Een aantal van ons besloten om een waar toneelstuk op te voeren. “If I were not upon the stage” en wat een succes was dat, onder een luid applaus besloten zij om ook nog “funky chicken” op te voeren. Dit deed de boot letterlijk en figuurlijk trillen.

De haven werd weer bereikt en de boottocht zat er op. Wat hebben wij een plezier beleefd met zijn allen!

Op de terugweg van de haven naar ons huis zijn we langs een speciaal stukje strand gereden, hier was het water extreem zout en er waren een aantal grote stenen te zien.

Naar huis, opfrissen en weer door,
want de dag was nog niet voorbij.

We waren uitgenodigd bij William en Patricia om te komen barbecuen. Dit als dank voor ons werk van de afgelopen 2 week en als leuke afsluiter van deze bijzondere tijd.

Na een hoop gelach, gepraat en heerlijk barbecuevlees, zat de dag er helaas op.

Een aantal van ons koos ervoor om meteen op 1 oor te gaan liggen en sommige deden eerst nog een spelletje in het huis.

Toen ook zij in bed lagen was de dag toch echt voorbij.

Otto

Om 07.00 uur ging de wekker en om 07.30 uur konden we aanschuiven aan de ontbijttafel.
En eindelijk was het vandaag zo ver; de bazar waarvoor het hele dorp werd uitgenodigd. Vanuit Nederland had iedereen een 2e koffer vol met (kinder)kleding meegenomen, wat voor een lage prijs verkocht werd aan de lokale bevolking.

Om 09.00 uur, Braziliaanse tijd, waren we weer bij Rancho Rustico, wat inmiddels voelt als ons thuis. ❤
Een deel van de groep ging poffertjes bakken, er werd een tafel omgetoverd tot ware beautytafel met nagellak, schmink en de mogelijkheid om je haar te laten doen. Inmiddels waren de mannen bezig om een tafel gereed te maken voor het figuurzagen. Uiteraard moest ook alle (kinder)kleding die iedereen meegenomen had gesorteerd worden.

Om 12.30 uur was het tijd voor de lunch. Dit wordt geleverd in een mooie aluminium bakje. Rijst, bonen, wortel, rode biet, spaghetti, kipfilet en biefstuk; alles is mogelijk.

Om 13.30 uur begonnen Evert, Jan, Frank en Patricia met het ophalen van de mensen. Wat een gezellige drukte was het! Er werd genoten van poffertjes, een saté spiesje en een glaasje fris. Uiteraard hebben we ons ook weer even van onze gekke kant laten zien door ‘If I were not up on a stage’ op te voeren. (foto’s en filmpjes volgen nog!) Daarna werd er nog door een aantal het dramastuk ‘Everything’ opgevoerd. Een bijzonder indrukwekkend stuk.

Om 17.00 uur was het tijd om afscheid te nemen van alle lieve kinderen en ouders. Daarbij zijn de nodige tranen gevallen. Juist omdat je weet uit wat voor – vaak schrijnende – situatie zij komen en waar ze weer terug naar toe gaan. Terwijl wij weer thuis in de luxe terecht komen. Na het afscheid hebben we de boel met elkaar opgeruimd.
Om 17.30 uur zijn we naar de shopping mall gereden waar de WiFi weer overuren heeft gedraaid 😜 en waar we de rest van onze inkopen hebben gedaan! ’s Avonds hadden we onze laatste teamtijd en hebben we de afgelopen weken geëvalueerd. In 2 groepen hebben we bemoedigingen voor elkaar opgeschreven.

Wat hebben wij een ontzettend bijzondere weken met elkaar gehad! We hebben met elkaar gelachen en gehuild en wat zullen we elkaar straks missen!

Brasil 2016: je was fantastisch! ❤🇧🇷

Hele dikke kus voor al onze achterblijvers in Nederland,

Monique en Laura

Beste allemaal,

Onze fantastische tijd in Brazilië zit er bijna op. Op het moment dat jullie dit verslag lezen zijn wij weer onderweg naar Nederland. Maandagmiddag 1 augustus om 12:55 uur arriveert vlucht TP 664 op Schiphol. Wij hopen met die vlucht weer voet op de Nederlandse bodem te kunnen zetten. Verwacht wordt dat we rond 13.30 uur de douane passeren, de eerste mensen kunnen dan met open armen onthaalt worden op Schiphol. De anderen rijden door naar Drachten, waar we verwachten rond 15.30 uur te arriveren.

De weken hier hebben een grote indruk achtergelaten bij een ieder van ons. Om hierin iets te delen met jullie, hebben we allemaal kort wat opgeschreven:

Een project om niet te vergeten, God heeft toffe dingen gedaan. – Esther

Genoten van kinderwerk en de bezoeken. 5 kinderen en 1 vrouw hebben hun leven aan Jezus gegeven. Wat is dat geweldig! Wat een groot wonder. Prachtig schooltje gebouwd! Trots! Trots! Kanjers zijn ze, de jongeren die mee zijn geweest! – Hannie

Het waren twee bijzondere weken, waaronder een bijzondere ontmoeting met een vrouw die uit hetzelfde geboorteplaats kwam. En een huisbezoek die dingen losmaakte in mij. Dat ik dit mee mocht maken met deze geweldige groep, bedankt! – Anderson

Wat een bijzondere en toffe weken hebben we met elkaar gehad. Veel geleerd van de mensen hier: ze hebben niet veel en toch zo positief en super gastvrij! Een reis om nooit meer te vergeten! – Laura

Het was één bijzonder hoogtepunt, de hele reis. Zoveel meegemaakt, zoveel nieuwe ontdekkingen gedaan. Het was gaaf! – Mathijs

Handen en voeten geven aan het evangelie, dat is wat me het meest is bij gebleven. – Janke

Een reis om nooit meer te vergeten! Wat heb ik onwijs genoten van de groep, natuur, huisbezoeken, gastvrijheid en de kinderen. Levensverhalen die me stuk voor stuk onwijs hebben geraakt. Zo verbonden <3. – Naniene

Een zomer om nooit te vergeten! Een slinger van emoties. – Otto

Het meest indrukwekkende vond ik de beide kerkdiensten. Ookal is het in het portugees, ik werd enorm geraakt. Daarnaast heb ik ontzettend genoten van het kinderwerk en alle mensen die ik heb leren kennen. Een reis om nooit meer te vergeten. Brazil: see you soon 🙂 <3. – Monique

Een mooie omgeving zorgt niet altijd voor gelukkige mensen. De gebrokenheid, verslavingen en armoede hebben mij diep geraakt. Wat is het dan mooi om liefde en een boodschap van hoop te mogen brengen. – Evert

Eén van de dingen die mij het meest is bijgebleven is het bezoek aan het bejaardentehuis. Er was 1 man die me heel erg heeft geraakt. Hij was heel eenzaam en vindt zichzelf niks waard. – Eline

Door de armoede mee te maken, te zien en te ruiken kom je tot besef dat je er iets mee moet doen! Te zien dat een groep jongeren met zoveel passie de armen wil bereiken en helpen is een zegen voor jezelf! – Frank

Patricia heeft alles opgegeven om de kinderen hier de liefde te geven die ze nodig hebben. – Jesper

Een hele mooie bijzondere reis waar ik veel heb geleerd en Gods liefde uit mocht delen en die liefde ook zelf mocht ervaren. Dit was zeker niet de laatste reis, er zullen nog meer volgen om de liefde uit te delen. – Fenna

Het is elke keer weer heel bijzonder om te zien hoe de groep veranderd en met elkaar omgaat! Wat mij bij blijft is de gastvrijheid van de mensen en de omstandigheden waar zij in leven! Echt een heel bijzonder avontuur. – Jan

Een reis waar bijzondere dingen zijn gebeurd en gedaan. We hebben mooie en erg gastvrije mensen, met indrukwekkende verhalen mogen ontmoeten. Ik ben erg dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken met deze fantastische groep! -Evely

Wat was het een mooi avontuur samen met de Nederlanders, de Brazilianen en bovenal met God! De noden van de mensen hier heeft me enorm geraakt. Om in die omstandigheden een lichtje te mogen laten schijnen door Gods liefde, was super tof en smaakt naar meer! – Rebecca

Wij als groep willen jullie allemaal enorm bedanken voor alle gebeden, steun en lieve berichten. In het bijzonder willen we alle mensen bedanken die op welke manier dan ook (financieel, materieel) ons hebben gesteund. Mede dankzij jullie konden we tot zegen zijn voor de mensen hier en Gods liefde handen en voeten geven!! DANK!!

Wist je dat…

• het Otto elke keer is gelukt als laatste klaar te staan voor vertrek tijdens de projectdagen en wij hopen dat hij vandaag wel op tijd zal zijn voor vertrek van het vliegtuig?
• Janke veel bekers en kopjes heeft laten sneuvelen maar deze scherven haar geen geluk hebben gebracht? (Camera verloren, hoofd gestoten door gat in de weg en uitgegleden op de boot waardoor ze een open wond kreeg.)
• Wij allemaal zin hebben om jullie weer te zien? Tot snel!